Pas bij de eerste beklimming van de Kwaremont - waar de Ronde echt begint - kregen we de mannen van Intermarché vaker in beeld, met name Laurenz Rex streed steeds in eerste linie. Op de Koppenberg kwam Mike als 22e boven en op de volgende hellingen kon hij zich steeds handhaven in groepjes, die in feite streden voor plaats twee achter een fenomenale Van der Poel.

25e
Het eerste achtervolgende groepje kon een minuut na hem sprinten voor de resterende podiumplaatsen. Deze gingen naar Mozzato en Politt. Het tweede pelotonnetje viel in slotfase uit elkaar. Walscheid (20e) won de sprint van een groepje van negen, Laurenz Rex plaatste zich als 21e, Mike, die nog steeds kampt met de gevolgen van zijn valpartij in Gent Wevelgem, werd 25e.

Zon in Antwerpen
De Ronde van Vlaanderen vertrok dit jaar niet vanuit Brugge maar vanuit Antwerpen, waar de zon nog scheen. Iedereen keek naar topfavoriet Van der Poel en zijn ploeggenoten, want concurrenten als Van Aert, Stuyven en Pogcar stonden niet aan de start. Pas na een uur vormde zich de vlucht van de dag, die nooit meer dan vier minuten voorsprong kreeg.

Op zo’n 68 kilometer van de streep smakte een groep van tien renners tegen het asfalt. In de aanloop naar de Kanarieberg kwamen met hoge snelheid o.a. Wout van Aert, Mads Pedersen, Biniam Girmay en Jasper Stuyven ten val. Ze stapten bijna allemaal met de nodige kwetsuren uit de wedstrijd. Ze maakten deel uit van het peloton, dat in achtervolging was op de elf vroegere vluchters met daarbij Pascal Eenkhoorn, Casper Pedersen, Dries de Bondt en ook Mikes ploeggenoot Dries de Pooter.

Na valpartij versnelt Jorgenson

Vier kilometer na de val maakte Tiesj Benoot, Matteo Jorgenson, Alberto Bettiol, Michael Valgren, Stefan Küng en Joshua Tarling zich los en sloten veertig kilometer voor de meet (op de Ladeuze) aan bij het restant van de kopgroep. Het peloton met Mike was bijna 25 renners groot, maar zaten al snel op meer dan een minuut van de kopgroep. Zij zouden geen rol van betekenis meer spelen voor een topklassering.

Die strijd zou zich afspelen met zes renners: Benoot, Jorgenson, Küng, Abrahamsen, de Bondt en Tarling. De beslissende aanval kwam op zeven kilometer van de finish: Matteo Jorgenson koos het juiste moment, terwijl de rest naar elkaar bleef kijken. Binnen no time had hij 15 seconden voorsprong en de Amerikaan, winnaar van Parijs-Nice, viel niet meer stil. Hij won en kreeg Abrahamsen en Küng mee op het podium. Mike sprintte in het peloton naar een negentiende plaats.

De weersvoorspellingen beloofden een heroïsche editie van Gent-Wevelgem. De voorspelde regen bleef uit, maar de waaiers kwamen er. Op de rechte wegen door De Moeren wist Mike zich met zijn ploeggenoten Mihkels, Rex en Petit uitstekend te handhaven in de eerste waaier. Het was jammer dat Laurens Rex door een lekke band deze groep moest laten gaan. Een definitieve schifting bleef echter uit, want kort voor de eerste passage van de Kemmelberg volgde een hergroepering, waardoor ook Girmay weer van voren kwam. Slechts een klein peloton bleek zich na de waaiers op te kunnen maken voor de finale over de Kemmelberg.

Duo vecht om zege
Na diverse schermutselingen bleven  na de laatste beklimming slechts twee koplopers over. Mathieu van der Poel en Mads Pedersen, vlogen met de wind in de rug naar de finish. Het  peloton bleef steken op ruim een minuut. In Wevelgem klopte Pedersen (Lidl-Trek) overtuigend zijn vluchtmakker.

'Val van Teunissen'
Als de treintjes in het peloton de sprinters positioneren, komt de melding 'val van Teunissen', maar we zien er geen beelden van. Jordi Meus sprint naar plaats 3. Hij verslaat o.a. Philipsen (4), Milan (5), Kooij (6) en Girmay (7). Mike komt met enige achterstand als 57e over de streep.

Op zijn 26e heeft Jasper Philipsen zijn eerste monument te pakken.Hij kon na de grote schifting op de Poggio rekenen op een lead-out zijn ploegmaat Mathieu van der Poel. In de sprint van een favorietengroep versloeg de Belg Michael Matthews (Jayco-AlUla) en Tadej Pogacar (UAE). Deze snelste Milaan-Sanremo - 46 k/h - wiegde de tv-kijker aanvankelijk in slaap met een vroege vlucht van tien renners die nooit meer dan drie minuten voorsprong kregen.

Lead-out Mike
In de hectische aanloop, met enkele valpartijen, naar de befaamde capi konden Mike en enkele ploeggenoten zich handhaven in de eerste groep. Op de laatste klim, de Cipressa, was het gedaan met de ontsnapping en verschenen alle kanshebbers op kop van de groep. Mike toonde zijn vorm door Girmay ook daar af te zetten, waarna zijn werk er wel op zat. Girmay kwam als 27e binnen. Mike werd 61e.

Tevreden over de wedstrijd?
"Ja het ging wel goed. Ik zat achter een val op de capo Berta. Meteen moest ik al een flinke pijl verschieten om terug te komen, daardoor zat ik niet met overschot op de Cipressa, toch zaten we beneden nog maar met een man of 40. Toen heb ik me opgeofferd om Bini inderdaad goed naar de Poggio te brengen en daarna zat m’n werk er op."

Dion Smith en Buniam Girmay verschenen vanmorgen niet meer aan de start van de slotetappe rond San Benedetto del Tronto. Dat betekende dat Intermarché voor de verwachte massasprint een ander sprinttreintje moest formeren.In de laatste kilometers deed Mike kopwerk voor zijn ploeggenoot Hugo Page tot Laurens Rex het overnam. Page leek kansrijk voor een ereplaats, maar sloeg van woede op zijn stuur toen de schakeltechniek hem in de steek liet.

Utslagen
Jonathan Milan (Lidl-Trek) bleek op de meet de snelste en veroverde hiermee ook de puntentrui.Jonas Vingegaard bolde onbedreigd naar de eindzege in de Tirreno en zorgde voor een dubbel Visma-feestje na de triomf van Jorgenson in Parijs-Nice. Mike eindigede vandaag als 35e in dezelfde tijd als de winnaar, pechvogel Page werd slechts 18e. In het algemeen eindklassement klassement vinden Mike op plaats 57.

Jonas Vingegaard toonde zich gisteren oppermachtig in de Tirreno-Adriatico.Vandaag in de koninginnenrit reed hij op de slotklim weer alles aan flarden. De eindzege zal hem morgen in de vlakke slotrit nauwelijks kunnen ontglippen. Na een wat chaotische beginfase ontsnapte vandaag een sterke groep, met onder meer Julian Alaphilippe, Richard Carapaz, Michal Kwiatkowski, Andreas Leknessund en Ben Healy. De vluchters kregen echter nooit meer dan 2'30" van het peloton.

Vingegaard te sterk
Op de slotklim werd snel duidelijk dat die marge voor de aanvallers onvoldoende zou zijn. Juan Ayuso en Jai Hindley bleven het langste bij Vingegaard. In het klassement staan zij nu twee en drie.

Niet-klimmers verliezen veel tijd
De mindere klimmers bereikten vandaag allemaal met ruime achterstand de finish. Mike (68e) verloor bijna 15 minuten, de laatste renners meer dan 26 minuten.

Toen de eerste berichten online kwamen was duidelijk dat het scenario van vandaag iets anders zou zijn ten opzichte van eerste vier ritten. Zeker omdat ook nog eens op 36 kilometer van de meet een beklimming (San Giacomo) wachtte van bijna twaalf kilometer.

Sterke groep van tien

Een sterke groep zag kans om iets te proberen. De namen: Ganna, Asgreen, Cort, Clarke, García Cortina, De Marchi, Bonifazio, Vendrame, Davy en Howson waren de vluchters van dienst. Aan de voet van de genoemde San Giacomo hadden de vluchters nog maar 35 seconden over van de 2,5 minuut. Na een flinke ‘snok’ van Tulett versnelde Jonas Vingegaard bergop en kwam solo boven met een klein minuutje op zeven achtervolgers.

Mike: “Er werd behoorlijk koers gemaakt vandaag en dus hard gereden. De sterkte van de tien namen voorin vroeg daar ook wel een beetje om. INEOS en Visma reden lang op kop van de grote groep. Wij hebben de grupetto opgezocht in de eerste kilometers van de San Giacomo. Wij zaten zoiets op 16 minuten van Vingegaard. Smith was bij me en Rota zat vooraan. De rest van onze ploeg zat weer meer dan acht minuten achter me. Behoudens Rune Herregodts, die niet meer van start is gegaan.”

De ontketende Jonas Vingegaard won dus de vijfde etappe. De Deen wordt ook de nieuwe leider is. Na meer dan een minuut kwamen Juan Ayuso en Jai Hindley als tweede en derde over de streep. Mike kwam als 62e over de streep. Hij staat nu 63e op 17 minuten en 7 seconden.

Jonathan Milan heeft de vierde etappe van Tirreno-Adriatico gewonnen en is nu ook de nieuwe leider. De Italiaan neemt de leiderstrui over van Ayuso. Hij was sneller dan Jasper Philipsen en Corbin Strong. Milan is ook de nieuwe klassementsleider. Mike kwam als 88^e over de eindstreep op 41 seconden.

De vierde rit over 207 kilometer had één flinke beklimming, maar de Valico di Castellucio (16,9 km aan 5%) lag te ver van de finish. Bovendien was het gedeelte daarna een stuk eenvoudiger. De laatste anderhalve kilometer liepen nog wel wat op (á 3%).

Kopgroep van zes

De namen van de vluchters vandaag: Quartucci, Davide Bais, Mirco Maestri, Alex Tolio, Jonas Abrahamsen en Alexander Kamp. De maximale voorsprong van de zes bedroeg iets meer dan vijf minuten. De kopgroep werd steeds meer uitgedund, waarbij Abrahamsen uiteindelijk solo ging. De Noor kwam slechts een paar honderd meter te kort. Zes sprinters passeerde hem nog.

Milan etappewinst en nu ook leider

De Italiaan Milan wist – in zijn typische stijl en al zittende in het zadel – langs Philipsen naar de koppositie te snellen en zo de zege te pakken. Biniam Girmay (Intermarché-Wanty) strandde deze keer op plek vier. Dankzij de bonificatieseconden nam Milan ook de leiderstrui over van Juan Ayuso.
Mike staat in het klassement nu 65^e op 1:34 minuten.

De Duitser Phil Bauhaus heeft de derde etappe in Tirreno-Adriatico op zijn naam geschreven. Hij was de rapste in een massasprint voor Jonathan Milan. De Spanjaard Juan Ayuso blijft leider. De lange etappe over 220 kilometer was relatief vlak. In de slotfase wel de klim naar Casacastalda, die als scherprechter moest dienen (6 km á 3,6%). Mike kwam als 73e over de streep in dezelfde tijd als de winnaar. In het algemeen klassement staat hij 47e op 49 seconden van Ayuso.

Het duo Zoccarato en Stöckli kreeg rond de elf minuten van het peloton in natte en koude omstandigheden. Zoccarato hield het nog lang vol. Hij werd als laatste 22 kilometer voor de meet gegrepen. Waarna EF Education-EasyPost met Carapaz flink tempo maakte op de klim. Maar de schade bleef beperkt.

Oplopende sprint en valpartij

In de sprintvoorbereiding nam Israel-Premier Tech het commando in functie van de sterke Corbin Strong. Maar de straatjes van Gualdo Tadion zijn echter smal, bochtig en glad. En ook nog eens licht oplopend. Philipsen viel in de laatste bocht en Phil Bauhaus bleef uit het gewoel en won het duel van Jonathan Milan.

Mike: “Het was koud vandaag. Op de beklimming ging het nog wel oké. En ik heb postgevat achteraan in de trein. Maar het positioneren was niet goed voor die klim. Toen begon ik achteraan en was het gewoon binnen draaien. Het lukt niet om nog eens 100 Watt meer te trappen dan die andere mannen.” 

De tweede etappe van Tirreno-Adriatico, met finish in Follonica, is gewonnen door Jasper Philipsen. Hij versloeg zijn landgenoot Tim Merlier, die wat ongelukkig op kop kwam in de laatste bocht van een chaotische slotfase. Biniam Girmay kwam als derde over de streep, maar werd door een manoeuvre (van rechte lijn afwijken en Zingle hinderen) teruggezet naar een 134^e plaats. Mike bolde als 44^e over de streep in dezelfde tijd als de winnaar.

Mike: “We kwam wel wat ver te zitten op zo’n vijf kilometer van de meet en raakten elkaar ook kwijt. Maar toen paste het plots toch nog. Wel wat vroeg, maar het is geweldig lastig om het overzicht hier te bewaren. En zijn dus aangegaan om de sprintvoorbereiding zo lang mogelijk te rekken. Ik zelf deed van 800 tot 600 meter voor de streep, na een straffe beurt van Laurenz Rex. Liever wat langer doorgetrokken, maar Bini zat op zich wel aardig. Jammer dat hij wordt teruggezet, terwijl hij de lijn volgt van Philipsen. Alleen zit er eentje schuin achter hem. We gaan eens kijken hoe we het morgen gaan aanpakken, want schijnt perfect te zijn voor onze sprinter.”