1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6

De scenario’s van de eerste ritten beginnen wat op elkaar te lijken. Vaak zorgt de lastigheid van het slotklimmetje voor de uitdunning. Deze renners, gaan voor de etappezege. In de vierde etappe naar Brunnen was dat Daryl Impey. De Zuid-Afrikaan troefde na 190 kilometer Michael Matthews af.  Søren Kragh Andersen werd derde in de sprint van een uitgedund peloton.

De etappe naar Brunnen kende in de finale in een lus van 60 kilometer met daarin de steile beklimming van Sattel (3,0 km aan 8,5%) op vijftien kilometer van de finish. Matthew Holmes, Markus Hoelgaard en Jimmy Janssens waren nog wel in koers en zij trokken ten aanval. Maar zij werden opgeslokt voor de beklimming van Sattel.

Leider Williams in de problemen

Het tempo in het peloton was voor de leider Stephen Williams iets te hoog, maar hij kon vlak voor de top toch terug te keren in de staart van de grote favorietengroep. Daaruit reed Sébastien Reichenbach nog weg, maar meer dan zes seconden kreeg de Zwitser ook niet . Uiteindelijk sprintte dus Impey naar de winst en behield ook Williams het leiderstricot.

Jumbo-equipe

De Jumbo-mannen hadden een plannetje gemaakt met Pascal Eenkhoorn. Hij zat dan ook samen met Sam Oomen en Sepp Kuss in de voorste groep. Al keerde Eekhoorn pas in de laatste 2,5 kilometer voor het einde terug. Daarmee was de kans om voor dagsucces te gaan nagenoeg verkeken.

Mike: “Het was een relatief gemakkelijke dag, waarbij een kleinere groep over het slotklimmetje geraakte. We hebben geprobeerd Pascal zoveel mogelijk van voren te houden, waarbij hij zou weinig mogelijk energie zou verspelen tot aan de beklimming van Sattel. Daarna zat mijn werk erop en heb ik me laten uitbollen richting finish.”

Mike kwam als 83e op 4 minuten en 29 seconden over de streep. In het algemeen klassement staat hij nu 79e op 15 minuten en 48 seconden.