1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6

De vierde etappe van de Tour of Britain stond aangeschreven als één van de lastigste. Met ruim 2600 hoogtemeters en veel op en af op smalle wegen bleven dan ook de sterkste renners over, zo'n veertig. Mathieu van der Poel won indrukwekkend in Kendal op de finishstraat, die omhoog liep (500 meter aan 11%). Door deze geweldige sprint kwam iedereen op 3 seconden binnen. Mike werd veertiende en staat nu vijfde in het algemeen klassement op vijftien seconden van de nieuwe leider, Mathieu van der Poel.

Duo Team Ineos vooraan
De Britse formatie Team Ineos had er zin en maakte de koers hard met een aanval van twee renners. Eerst vertrok Dylan van Baarle met Axel Domont. De Nederlander en de Fransman kregen na goed dertig kilometer koers het gezelschap van een tweede renner van Team Ineos: Eddie Dunbar. Op zestig kilometer van de meet ging de tijdrijder van Baarle alleen door. Op dat moment nog met een voorsprong van iets meer dan twee minuten.

Klim Gawthrop zorgt voor verschillen
Op goed veertig kilometer van de finish begonnen de renners aan wat korte klimmetjes. Siviakov (ook Ineos) probeerde iets te forceren, maar vooralsnog lukte het niet op de smalle Engelse wegen. Van Baarle was inmiddels opgeslokt. Veel renners probeerde het in deze aantrekkelijke fase, wat ook voor verbrokkeling zorgde. Vooraan kwamen zo'n twaalf renners bij elkaar. Mike zat in de tweede groep op enkele seconden en keerde redelijk snel terug bij de koplopers. Veertig renners bleven zo over in de finale van de rit over 173 kilometer.

Tony Gallopin probeerde nog weg te komen met Ben Hermans en James Shaw. Maar ook zij werden in de sprint op driehonderd meter van de meet ingerekend. Precies op het moment dat Mathieu van der Poel begon aan zijn sprint. Een versnelling, die behoorlijk wat indruk maakte. Hij nam drie seconden op Jasper de Buyst en Simon Clarke en de rest van de eerste groep. Mike werd veertiende. Naast deze drie seconden verdiende van der Poel ook nog tien bonificatieseconden en neemt zo de groene leiderstrui over van de Italiaan Matteo Trentin.

"In de finale was het zeker niet gemakkelijk"
Mike: "Op de beklimming van Gawthrop op zo'n 33 kilometer van de meet werd ik op de top gelost. Ik kon daarna snel terugkomen bij de eerste groep. Daarna had ik het niet al te gemakkelijk om te volgen. Op zo'n twintig kilometer van de meet ben nog één keer mee gesprongen met van der Poel. Maar die ontsnapping was van korte duur. In de sprint ben ik maar vroeg aangegaan. Eigenlijk half anticiperend en gelukkig geen tijd verloren."