Op het platteland even buiten Châtillon-sur-Chalaronne wordt de echte start van de 13e rit gegeven. Meteen slaat de vlam in de pan en volgen de demarrages elkaar op. Mike toont zich zeer bedrijvig, maar pas na een dertigtal kilometers slaagt hij erin met Oliveira, Pacher en Van Gils een gaatje te slaan. Als even later nog vijftien kunnen oversteken, spoort Mike iedereen aan rond te draaien en al snel groeit de voorsprong op de groep. Hoewel de 19 voorin goed samenwerken, zorgt de UAE ervoor dat de kopgroep nooit meer dan drie minuten krijgt.

Drie in de kopgroep
Opvallend is  dat Intermarché drie man bij de 19 leiders heeft: Adrien Petit, Georg Zimmermann en Mike, verder zijn mee Michal Kwiatkowski (Ineos), Pacher (Groupama-FDJ), Alberto Bettiol en James Shaw (EF-EasyPost), Kasper Asgreen (Soudal-Quick Step), Matej Mohoric en Fred Wright (Bahrain Victorious), Jasper Stuyven (Lidl-Trek), Adrien Petit, Georg Zimmermann en Mike Teunissen (Intermarché-Circus-Wanty), Nelson Oliveira (Movistar), Hugo Houle (Israel-Premier Tech), Luca Mozzato (Arkéa-Samsic), Maxim Van Gils (Lotto-Dstny), Cees Bol en Harold Tejada (Astana), Anthon Charmig (Uno-X) en Pierre Latour (TotalEnergies).

Renners die vandaag hun kans dachten te zien in een rustige overgangsrit, kwamen bedrogen uit. Vanaf de start ontbrandde de strijd om de vroege vlucht, maar niemand kwam echt weg, en velen moesten al snel lossen.

In de sprintersbus
Al vroeg vormde zich een sprintersbus die uiteindelijk bestond uit een vijftig renners. Hierbij hoorde Mike en al zijn ploeggenoten behalve Louis Meintjes. Deze groep arriveerde in Belleville-en-Beaujolais met een achterstand van 28 minuten. Mike reed als 130e over de eindstreep en staat nu in het algemeen klassement 107e.

Felle strijd, maar geen verschillen
Op de zes beklimmingen van de 12e etappe zagen we weer een slijtageslag tussen betere klimmers en de klassemenstmannen. Pas na een tachtig km koers ontstond een kopgroep. In een slopende finale reed de Bask Ion Izagirre (Cofidis) weg uit een kopgroep en rondde een solo van 30 kilometer af. Burgagaudeau (TotalEnergies) won het sprintje voor plaats van Jorgenson (Movistar). Bij de favorieten voor de eindzege verandert er weinig ondanks alle aanvallen in het begin van de etappe.

De drager van de groene trui, Jasper Philipsen won in Moulins zijn vierde rit. Hij versloeg Dylan Groenwegen, die bijzonder goed werd gelanceerd door ploegmaat Mezgec. De ex-ploegmaat van Mike werd tweede voor de Duitser Phil Bauhaus. Mike kwam als 57^e over de witte lijn.

Colletjes met weinig betelenis

De elfde rit ging van start in Clermont-Ferrand, het centrum in De Tour van de laatste dagen. Na 180 kilometer ligt de streep in Moulins.  De eerste dertig kilometer van de rit waren goed te doen. Daarna ging het omhoog, de Côte de Chaptuzat (2,7 km aan 4,1%). Later ook nog de Côte de la Bosse (13,1 km aan 3,1%). Maar beiden, zoals ook de laatste heuvel, zijn beklimmingen van vierde categorie. Zestig kilometer voor de streep kregen de renners nog de Côte de la Croix Blanche (1,6 km aan 5,4%) geserveerd. Maar daarna is het meeste klimwerk achter de rug.

Al na vijf kilometer was het Andrey Amador die alleen wegreed. Na wat vertwijfeling sloten Daniel Oss en Matis Louvel. Het trio zou een groot gedeelte van de dag gaan kleuren. Ze reden maximaal drie minuten weg. Maar de ploegen van Philipsen, Jacobsen, Groenewegen en Ewan waren al snel present om de controle uit te oefenen. Zo konden we het scenario al snel bedenken. We krijgen opnieuw een sprint, de vijfde in deze Tour.

Vandaag werd weer duidelijk dat de dag na een rustdag vaak verrassend is. Vanaf het startsein ging het bergop en volgden demarrages elkaar snel op. Zelfs Jonas Vingegaard en Tadej Pogacar glipten vroeg in de rit even mee, maar lieten zich toch weer uitzakken in het peloton, waaruit al veel renners snel moesten lossen. Pas bij de derde klim van de dag  slaagde een 14-koppige groep erin te ontsnappen. Mee waren o.a. Georg Zimmermann, de ploeggenoot van Mike, Alaphilippe, Kwiatkowski, O'Connor, Bilbao, Skjelmose, Barguil en Chaves.

Zware koers
Al lang voor de slotklim was duidelijk dat de winnaar voorin zat, want de eerste groep uit het versnipperde deelnemersveld kwam eigenlijk nooit dichter dan een drietal minuten. Het warme weer, de demarrages en de klimmetjes hadden hun tol geëist: de meesten zaten kapot.

Vandaag genieten de renners uit de Tour van hun welverdiende rustdag in Clermont-Ferrand. Ze hebben inmiddels negen etappes gereden. Op de rustdag maken de renners - na het ontbijt - vaak een kort trainingsritje. Mike en zijn ploeggenoten hebben een route van 42 kilometer vandaag uitgetekend. Gewoonlijk stoppen ze voor een lekker koffietje. Bij terugkomst wacht alweer de lunch. In de middaguren een bezoekje aan de masseur en de osteopaat en 'savonds natuurlijk het diner.

Avondetappe

Vanavond zal Mike, samen met Tom Dumoulin en Karl Vannieuwkerke te gast zijn bij de NOS Avondetappe. Dione de Graaff zal het drietal ontvangen vanaf 21:30 uur. De uitzending is te volgen op NPO1.

Terug- en vooruitkijken

Ik vraag MIke naar zijn frisheid. Mike: "Beklimmingen gaan goed. Ik hoef niet tot het gaatje te gaan, maar aan de andere kant is het niveau hoog. Misschien te hoog om iets te kunnen proberen in de lastige ritten, In de gemakkelijkere (lees: redelijk vlakke) ritten heb ik een duidelijke taak naar Biniam Girmay. Dus we rollen de dagen wel door. We gaan wel proberen mee te zitten in de komende etappes, want dat is nog niet gelukt."

De negende dag stond in het teken van de finaleklim baar Puy de Dôme. Het was 35 jaar geleden dat deze vulkaan was opgenomen in het Tourschema. De etappezege werd beslist in de kopgroep, die aan de voet van de klim bijna zeventien minuten voorsprong had. De kopgroep van veertien man was toen al uit elkaar gevallen.
Uiteindelijk schreef Michael Woods deze legendarische etappe naar de Puy de Dôme op zijn naam. Jonas Vingegaard behield de gele truii, al verloor hij wel acht seconden op Pogačar. Mike kwam als 75^e boven op 24:12 minuten. Hij was in goed gezelschap van Nederlands kampioen Dylan van Baarle, Mathieu van der Poel en Jonas Rickaert.

Negende rit; morgen rustdag

De negende rit van Saint Léonard de Noblat naar de slotklim was 182 kilometer lang. Door het Centraal Massief moesten drie colletjes worden bedwongen, om vervolgens te beginnen aan de slotklim van 13,3 kilometer aan 7,7%.. De laatste 4 a 5 kilometer waren bijzonder zwaar, tegen de 11%.

De Belg Victor Campenaerts probeert opnieuw

De eerste aanvaller van de dag was Victor Campenaerts. Hij was daarmee de aanstichter van de vlucht van de dag, die bestond uit veertien man. Wie zat erbij? De namen: Powless, Mohoric, Gorka Izagirre, Jorgenson, Woods, Boivin, De la Cruz, Lutsenko, Abrahamsen, Gregaard, Latour en Burgaudeau.

De achtste dag in de Tour eindigde in Limoges na 201 kilometer. De finish was gelegen op een hellende aankomst. Veel puncheurs en sterke sprinters telden weer op een kans. Het was uiteindelijk de ex-wereldkampioen Mads Pederen, die won. Hij was sneller dan achterrenvolgens Jasper Philipsen, Wout van Aert en Dylan Groenewegen. Mike werd 58^e op tweeënveertig seconden.

In het eerste deel van deze 8^e rit glooide het wel wat, maar serieuze heuvels kwamen de renners hier nog niet tegen. Het eerste obstakel was de Côte de Champs-Romain (2,8 km aan 4,8%), waarna een plateau volgde waar het stevig op en af ging. Pas op een kleine twintig kilometer van de streep werd de echte afdaling ingezet. De laatste kilometers naar Limoges waren vlak, maar de slotkilometer liep weer op.

Drie man vooruit

Anthony Turgis, Anthony Delaplace en Tim Declercq mochten het vandaag proberen. Achter de drie bleef het nog een tijdje onrustig, maar op een gegeven moment liet het peloton dan toch begaan. De voorsprong groeide tot een kleine vijf minuten. Opvallend was dat Mikes ploeg mee de wedstrijd controleerde. Vooral Lidl-Trek zorgde voor meer snelheid in het laatste anderhalve koersuur. Op de helling spatte ook de kopgroep uit elkaar. Turgis nam het voortouw en pakte tien seconden op Declercq. Op de laatste helling trok vooral Jumbo-Visma met Nathan van Hooydonck stevig door, waardoor de deur van achteren open stond.

Nummer drie voor de snelste renner in dit Tourpeloton. De Belg Jasper Philipsen won de zevende etappe van Mont-de-Marsan naar Bordeaux over 170 kilometer. Drie maal werd er gesprint en driemaal was de renner uit de Alpecin-Deceuninck-formatie de rapste. Vandaag bleef hij Mark Cavendish en Mikes ploegmaat Biniam Girmaj voor. Mike zelf sprintte ook mee en werd twaalfde.

De zevende rit werd gekenmerkt door vrij, lange en rechte wegen. Met slechts één beklimming die meetelde voor de bergtrui. De Côte de Béguey (1,6 km aan 3,8 procent) op 39 kilometer van de meet. een hindernis die eigenlijk geen naam mocht hebben.

Guglielmi bleef alleen over

De vluchters hadden er vandaag weinig zin. Al vertrokken ze wel met z’n vieren in de vlucht. Drie ploegleiders zagen het echter niet zitten om mee te zijn in de kopgroep. Nelson Oliveira, Jonas Abrahamsen en Mathieu Burgaudeau werden tot de orde geroepen en lieten zich terugvallen in het peloton. Een lachtende Simon Guglielmi van Arkéa-Samsic bleef in zijn eentje over en kreeg vier minuten voorsprong. Alleen de prijs voor de strijdlust zou hij kunnen overhouden aan deze vlucht.

Tadej Pogacar heeft de tweede Pyreneeënrit naar zijn hand gezet. Na het verlies in de eerste bergrit, rekende de Sloveen af met Jonas Vingegaard. De Jumbo-Visma kopman is wel de nieuwe klassementsleider. Mike kwam in de grupetto binnen op 30:52 minuten van Pogacar, als 119e.

Zesde rit met Tourmalet

De zesde etappe was opnieuw een fikse bergrit met in totaal vier beklimmingen en was 145 kilometer lang. Na de Côte de Capvern (2,7 km aan 5,9%) begint het échte klimwerk met de Col d’Aspin (12 km aan 6,6%). Na de afdaling van de Aspin begint direct de mythische Col du Tourmalet (17,2 km aan 7,3%). De Tourmalet was na een jaar weer terug op het Tourmenu. Het slotakkoord was de zestien kilometer lange slotklim naar Cauterets-Cambasque. Deze klim heeft een gemiddeld stijgingspercentage van 5,3%.

Sterke kopgroep

Na vier kilometer ontsnapten al tien renners. Daarna volgde een groep van drie met Mathieu van der Poel en nog eens een kleinere groep, die twintig kilometer later aansloten. Bij de eerste klim van de dag werd de kopgroep aangedikt tot twintig renners, die drie minuten voorsprong hadden. Belangrijkste namen: Wout van Aert, Mathieu van der Poel, Julian Alaphilippe. Verder Trentin, Kwiatkowski, Powless, Asgreen, Johannessen, Shaw. Kortom sterke namen.

Meteen na de start volgde op de vlakke wegen naar de eerste beklimming van de dag een spervuur van demarrages. Ook Mike en zijn ploeggenoten toonden zich hierbij zeer actief.Uiteindelijk kon een groep van ruim dertig renners wegrijden, helaas zonder iemand in het geel-wit van Intermarché. Wel met Jai Hindley (Bora),de Girowinnaar van vorig jaar. Deze vluchters kregen door de inspanningen van de UAE-ploeg nooit meer voorsprong dan 3 minuten. Van Aert, Campenaerts en Pedersen reden zelfs enige tijd voor deze kopgroep uit.

Spektakel
Tijdens de beklimming van de Col de Soudet en op weg naar de volgende bergen - de Col d'Ichère en Col de Marie Blanque - slaagde een selecte groep klassementsrenners erin alles aan flarden te rijden en de koplopers in te rekenen.

Niet-klimmers
Via de livetracking was te zien dat in het achterveld de niet-klimmers, onder wie Mike, zich groepeerden om binnen de tijdlimiet in Chauteret te komen.