1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6

Wat een spanning in de finale van Le Samyn. Met nog 60 km te gaan was het al gedaan met de vroege vlucht van zeven, die een maximale voorsprong kreeg van zeven minuten. Diverse aanvallen volgden, ook de ploeg van Intermarché reed sterk en zorgde ervoor dat Mike in de ontsnapping van een twintig renners zat.

Alleen
De groep spatte echter uit elkaar. 6 renners vormden een kopgroep en daarachter Mike die alleen de aansluiting probeerde te maken. Tevergeefs bleek en Mike liet zich bij het ingaan van de laatste plaatselijke ronde inlopen door het peloton.

Achtervolgen
Soudal-Quick Step en Intermarché zetten zich op kop van het peloton om de zaak nog te redden. 14 km voor de finish was het gat tussen pelotonnetje en kopgroep nog maar 17 seconden. Even later leek de veer bij de achtervolgers gebroken, maar bij het bord van 4 km was de hergroepering toch een feit.

8e plaats
Op de Rue de Belle Vue, een kasseistrook, wisten enkele sterke mannen weg te rijden, maar een groepje met Mike kwam in de laatste kilometer aansluiten.

Op de Muur van Geraardsbergen reed Dylan Baarle (Jumbo) zijn laatste gezel uit het wiel en kon hij solo naar de overwinning rijden in de Omloop het Nieuwsblad. Hij voltooide daarmee het sterke optreden van zijn ploeg. Achter werd het nog spannend, want op de top van de Muur had een kwartet met Wellens, De Lie, Mohoric en Laporte eenzame vluchter Van Baarle in het vizier en en een groep met Mike volgde op korte afstand .Maar de vogel was gevlogen.

Strijd voor plaats 2
Pas in de slotmeters wist lukte de groep met Mike de vier vluchters te grijpen, waardoor het een vreemde sprint werd voor plaats 2. Deze ging naar Arnaud De Lie (Lotto). Christophe Laporte werd derde.

De start van de eerste kasseiklassieker van 2023 wordt zaterdag rond 11 uur in ’t Kuipke in Gent gegeven. Intermarché-Circus-Wanty vertrekt daar met de volgende renners 21  BYSTRØM Sven Erik, 22  HERREGODTS Rune, 23  MARIT Arne, 24  PAGE Hugo, 25  PLANCKAERT Baptiste, 26  TEUNISSEN Mike. 27  REX Laurenz.

De 76e editie van Omloop het Nieuwsblad bevat negen vlakke kasseistroken en twaalf hellingen in het hart van de Vlaamse Ardennen. Na een rit van ruim 200 km finishen in Ninove. In de laatste 40 km moeten de renners de volgende hindernissen nemen: de Molenberg, Haaghoek, Leberg, Berendries, Muur van Geraardsbergen en Bosberg.

Het eindklassement van de Volta ao Algarve werd toch enigszins onverwacht gewonnen door Daniel Felipe Martínez. Hij eindigde op de slotdag als vierde in de tijdrit over 24,4 kilometer en steeg daarmee van de zevende naar de eerste plaats in het klassement. De dagwinst in de tijdrit ging naar de Zwitser Stefan Küng. Hij voltooide zijn tijdrit in 29 minuten en 34 seconden (gemiddelde van 49,515 km p/uur).

Tom Pidcock had na vier dagen Algarve de leiding. In de top tien stonden de renners slechts 32 seconden uit elkaar, dus het was nog veel mogelijk. Zeker omdat Ganna en Foss bij die tien stonden. Asgreen klokte al vroeg de snelste tijd. De Tsjech Mathias Vacek was daarna sneller. Daarna volgden snellere tijden van Nils Polit, Thymen Arensman en Rémi Cavagna. De Franse tempobeul liet de klokken stilstaan na 29:38 minuten

Zwitser Küng naar snelste tijd

Ook Cavagna kon evenwel niet lang genieten van de koppositie. Stefan Küng deed vier tellen van de tijd van de Soudal Quick-Step-renner af. Zegezeker was hij nog niet, want onder anderen Tobias Foss en Filippo Ganna kwamen in de fase daarna binnen. Beiden konden echter niet tippen aan de Zwitser. Foss gaf bijna een halve minuut toe, Ganna kwam tien seconden tekort. De Italiaan – vanochtend negende in het klassement – maakte nog wel kans op de eindzege.

De laatste échte etappe was een etappe voor de klimmers. Morgen beëindigen de renners in de Volta oa Algarve de meerdaagse wedstrijd namelijk met een individuele tijdrit over 24,4 kilometer op redelijk vlak terrein.

Tom Pidcock won deze vierde rit na 178 kilometer op de Alto do Malhão. Met een snedige versnelling liet hij Almeida en Ilan van Wilder achter. De Brit gaat morgen dus in de tijdrit de gele leiderstrui verdedigen. Hij zal vooral het gevecht aangaan met Ganna en wereldkampioen Tobias Foss.

Toen het peloton Albufeira verliet, zaten de vluchters alweer klaar. Ze waren met z’n drieën met Mathias Vacek, Lewis Askey en Kasper Asgreen. Ze kregen maximaal vijf minuten in de fase van de eerste twee beklimmingen, die vroeg werden voorgeschoteld.  De finale werd verwacht op zo’n veertig kilometer van de streep met de klim naar Alte (derde categorie). Daarna wachtte de Alto do Malhão op de renners, een pittige klim van 2,6 kilometer aan ruim 9%. Deze klim stond tweemaal op het menu, ook weer aan de finish.

De derde etappe van de Volta ao Algarve van Faro naar Tavira had een lengte van 203 kilometer. De langste rit in deze Portugese meerdaagse.

Na twintig kilometer was de vroege vlucht een feit. Twee groepjes van drie renners kwamen na bij elkaar. Opnieuw natuurlijk veel Portugezen. De namen: Gonçalo Amado, Pedro Andrade, Fábio Costa en Daniel Viegas. De Spanjaar Guillermo Garcia en de Rus Aleksandr Grigorev maakten het zestal compleet. Onderweg bereikten de zes de twee korte beklimmingen ‘en-groupe’. De maximale voorsprong bedroeg 4,5 minuut. Maar deze liep ook weer snel terug. Met nog een klein koersuur te gaan, waren ze er allemaal aan voor de moeite. Ook de tegenaanvaller Samuel Blanco.

Cort Nielsen won dan – op 25 km van de meet -  de tussensprint voor Costa en Pidcock en kreeg zes seconden boni. Samen met Madouas, Ganna en Foss reden ze echter verrassend door. De zes sterke coureurs hadden steeds een voorsprong tussen de 15 en 25 seconden. In het peloton werden alle knechten opgeofferd. En zo kon het peloton toch nog in de sprint aansluiten bij de zes. Cort Nielsen bleef Ganna voor. Jordi Meeus en Paul Penhoët werden nog drie en vier en waren de snelste vanuit het peloton. Iedereen in dezelfde tijd.

De tweede etappe in de Volta ao Algarve van Sagres naar Alto da Fóia telde toch alweer 3400 hoogtemeters. De etappe had een lengte van 186 kilometers. Sagres ligt op het meest zuidwestelijke puntje van Europa, dus best een bijzondere plek. Is daarom erg geliefd bij surfers door de mooie hoge golven.

Al na elf kilometers ontstond er al een kopgroep. Vandaag met Matthew Gibson, Rafael Lourenço, Tomas Contte, Gaspar Goncalves, António Ferreira en João Matias. De Portugezen waren dus weer goed vertegenwoordigd met vier renners. Ze kregen maximaal iets meer dan drie minuten van het peloton, onder aanvoering van de renners van Uno-X.

In de oplopende meters naar de Picota (6,4 km aan 6,5%) werden de vluchters één voor één ingelopen. Toen waren er nog 28 kilometer te rijden; op de top van de Picota nog vijftien. Iets meer dan veertig renners bleven daar over. En dat kwam vooral door het strakke tempo van de renners van INEOS Grenadiers en Soudal – Quick Step. Deze groep zou beginnen aan de slotklim naar een hoogte van 885 meter. Een klim van eerste categorie van 7,7 kilometer aan 6,1%, de Alto de Fóia.

De eerste etappe van de Volta ao Algarve werd inderdaad de verwachte massasprint. Daarin deed de equipe van Uno-X het bijzonder goed. Alexander Kristoff won en zijn lead-out Søren Waerenskjold werd nog eens derde. Jordi Meeus werd tweede. De favoriet Fabio Jakobsen moest genoeg nemen met de vierde plaats. Mike werd 34e in dezelfde tijd als Kristoff.

De eerste dag stonden 200 kilometers op het menu met daarin enkele beklimmingen tot een hoogte van zo’n 400 meter. Niet zwaar genoeg om het de sprinters lastig te maken. Vijf renners kozen voor een vlucht met daarbij Alexander Kamp, Aleksandr Grigorev, António Ferreira, Rafel Lourenço en Sergio García. Geen namen waar het peloton van wakker ligt.

Tegenwind met controle door Soudal en BORA
De ploegen van Soudal Quick-Step en BORA controleerden de vlucht voor Jakobsen en Meeus. Voor Intermarché-Circus-Wanty was het niet nodig om het initiatief te nemen. Ook de voorsprong kwam met de tegenwind niet boven de 2:30 minuten. De temperatuur in Zuid-Portugal schommelde rond de vijftien graden. Toch zagen we veel renners met armstukken.

Uno-X-feestje
Het klimmetje op 20 kilometer van de meet zorgde ook niet voor problemen. De valpartij twaalf kilometer later zag er minder fraai uit. Er bleven drie renners achter, die wellicht de strijd moeten staken. Het bleef chaos tot op de streep. Pas in de laatste kilometer kregen de renners meer ruimte door de brede finishstraat. Intermarché zat op de tweede rij, maar kon met de Est Mihkels niet goed opschuiven. De sprint werd goed ingezet door Søren Waerenskjold. Hij maakte zo de weg vrij voor zijn Noorse kopman Kristoff, die Meeus voorbleef. Zelf maakte Waerenskjold het Uno-X-feestje compleet.

Bij het ingaan de laatste honderden meters in Roquetas de Mar waren er geen gele helmen te zien, totdat Mike ineens op links de hele groep passeerde en sprinter Bonifazio afzette. Helaas kwam deze pas als 13e over de streep achter de verrassende Matteo Moschetti (Q36.5) die Arnaud de Lie en Jordi Meeus achter zich liet. Mike kwam als 33e binnen.

Het zwaartepunt van de Spaanse klassieker lag in de beklimmingen van de eerste koershelft. Daarna volgde een lange, vlakke uitloper richting finishplaats waar nog twee plaatselijke ronden moesten afgewerkt worden. Met nog zestig kilometer te gaan vormden de ploegen al sprinterstreintjes waardoor het snel gedaan was met de vroege vlucht van drie renners.

"Veel wind vandaag. Dat kan nog leuk worden", appte Mike vanmorgen al. En dat bleek: even brak het peloton en moesten groepjes – met ook renners van InterMarché – vechten om weer in de eerste groep te komen. Op wegen tussen kassen met groente en fruit verdween de wind en gingen de ploegen zich positioneren voor de verwachte massasprint. Dat lukt goed tot in de finale die over veel rotondes voerde. Ook het treintje van Intermarché kreeg het af en toe moeilijk in de nerveuze slotkilometers.

Rui Costa zorgde met ritwinst en eindwinst in de Ronde van Valencia al voor de 6e zege van 2023 voor Intermarché.de Belgische ploeg. Giulio Ciccone droeg al sinds de tweede rit de gele leiderstrui, maar werd in de korte en lastige slotrit bestookt. Na de beklimmingen bleef een elitegroep over die op de boulevard van Valencia leek te kunnen gaan sprinten. De sterke Thijmen Arensman ontsnapte echter. Als enige kon Rui Costa naar hem rijden. In de lange sprint was Portugees de snelste en boekte zo een dubbelslag. Ook in de Challenge Mallorca wist hij al een rit te winnen voor zijn nieuwe ploeg.

Mike arriveerde met zijn ploeggenoten in het peloton. De achterstand op Costa was ongeveer 2 minuten. Deze eerste van deze groep werd 30e
Welke rol heb je vandaag kunnen spelen? "Rui goed positioneren. Dat is altijd nog wel een belangrijke taak."
Feest? "Feest was het meteen aan de finish waar we Rui al direct tegenkwamen."
Tevreden gevoel over deze ronde? "Ja, hoewel ik vorige week beter was. Maar het is weer een goede prikkel voor komende weken."