1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6

Na een paar weken van (relatieve) rust begon het wedstrijdprogramma weer met een driedaagse in Frankrijk. In deze Kreiz Breizh reden we 3 etappes en een tijdrit.

De eerste dag werd een typische openingsetappe van 2.2 meerdaagses. Er werd de hele tijd gedemarreerd en de situatie veranderde voortdurend. Uiteindelijk reden er 2 groepen van 20 man voor het peloton uit, voordat ook ik met een tiental renners wegkwamen. We reden naar de achtervolgende groep, sloten aan bij de kopgroep en reden daarna meteen weer weg met 8. In de finale kwam een 2e groepje met ploegmaat Nick van der Lijke aansluiten. 5 renners (met Nick) reden uiteindelijk weg en pakte nog een dikke halve minuut. Ik was blij nog in deze achtervolgende groep te kunnen finishen, waarbij ik merkte dat de paar weken van inactiviteit op het einde toch doorwogen.

2e dag, beginnend met een tijdrit met 2 lastige klimmetjes. Ik viel daar tweemaal redelijk stil, maar kon bovenop toch weer redelijk goed versnellen. De tijd viel dan ook zeker niet tegen, ik eindigde als 7e en schoof door naar plek 8 in het klassement.

In de middagetappe controleerden we als ploeg de koers, aangezien Nick de leiderstrui had veroverd. Ikzelf hoefde niets te doen en kon wachten op de massasprint die er zou komen. Ik zat uiteindelijk te ver en had niet al te goede benen meer, ik finishde als 11e.

Ook in de slotetappe werd er vooral veel gecontroleerd door de ploeg. Ik sprong mee met de kopgroep en hoefde niet te rijden. Daarnaast was ik de bestgeklasseerde in deze kopgroep en reed ik het overgrote deel van de rit als virtuele leider rond. De finale ontplofte echter al vroeg, aangezien de profs van Bretagne met 3 man kort stonden in het klassement en van plan waren Nick nog uit die leiderstrui te rijden. Met 40 km te gaan werd ik gegrepen en moest er nog hard gereden worden om alle aanvallen te neutraliseren. Hierbij hadden we het geluk dat Nick zelf ook erg sterk was en alles zelf nog op kon lossen. Uiteindelijk bleven er 2 renners licht voorop en eindigde ik als 33e in het peloton. Nick won de driedaagse, zelf eindigde ik als 8e.

De volgende driedaagse is de Tour des Fjords in Noorwegen, in de tussentijd besloot ik nog enkele criteriums af te werken. In Maarheeze reed ik voor het eerst sinds lange rijd weer met mijn vroegere ploegmaat Ike Groen. Al snel reden we met 17 renners weg en was het peloton al uitgeschakeld voor de prijzen. Met nog 50 km te gaan reed ik samen met Ike weg en even leek het alsof we de junioren tijd konden laten herleven. Dit ging helaas niet door en toen we werden gegrepen reed Ike met 2 anderen weg. Het duurde lang voordat ook ik weg kon komen, maar in de laatste 10 km lukte dit alsnog. Samen met Leander Schreurs probeerde ik nog de sprong te maken naar de eerste 3. Uiteindelijk kwamen we tot op 10 sec. en kon ik vanop de eerste rij zien hoe Ike zijn eerste wedstrijd van het seizoen won, ikzelf eindigde als 4e.

Enkele dagen later reed ik nog het criterium in Noordeloos. Op een ronde van 800 meter moesten we 100 keer rond. We kwamen met 8 man voorop te zitten en toen het hard begon te regenen voelde ik al dat ik het beste door de bochten ging. Ik reed enkele rondes alleen op kop, maar liet mij in de finale weer inlopen en besloot te wachten op de sprint. Ike probeerde het nog met een late uitval, maar toen hij werd teruggepakt was het duidelijk dat het een sprint zou worden. Ik nam de laatste bocht (250 meter voor de streep) op kop en ging daarna meteen de sprint aan. Al snel zag ik dat niemand mijn wiel kon houden en al ver voor de streep kon ik rechtop gaan zitten om mijn 2e overwinning van het seizoen te vieren.

 

Verder wil ik iedereen er nog op wijzen dat mijn supportersclub nu officieel een feit is, aanmelden kan op deze site bij supportersclub.