1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6

Mike liet zich vandaag -zoals ook aangekondigd- nadrukkelijk zien in de derde etappe van de Ronde van Denemarken. Op 1 minuut en 32 seconden van de ongenaakbare Remco Evenepoel kwam hij als vierde over de eindstreep in Vejle. In het algemeen klassement staat Mike nu vijfde.

Derde dag
De derde rit van Tønder naar Velje was met iets meer dan tweeduizend hoogtemeters de zwaarste en langste rit in deze Ronde van Denemarken. De rit kreeg daarom het predicaat koninginnenrit mee. Het venijn zat duidelijk in de staart van deze rit, oftewel in de plaatselijke omlopen van zes kilometer

Met nog 68 kilometer voor de boeg werden de zes onbekende namen in de vroege vlucht ingerekend. Alle 118 renners waren weer samen en konden zich bij twintig graden opmaken voor de finale. Het Riwal Cycling Team gaf er 14 kilometer na deze hergroepering een flinke snok aan. Het peloton brak in stukken. In eerste instantie zonder Jumbo-Visma mannen, maar Timo Roosen, Mike en Rick Pluimers maakte in vier kilometer de oversteek.

Elitegroepje voorop
Een groep van een vijftiental renners wist zich op af te scheiden. Deceuninck-Quick-Step was goed vertegenwoordigd met Evenepoel, Steimle en Mørkøv en ook Trek-Segafredo had drie mannetjes (Pedersen, Bernard en Kamp).  Door een versnelling van Evenepoel ontstond een kopgroep. Mike sluit ook snel genoeg aan.

Kragh Andersen trekt ten aanval, Evenepoel mist een bocht
Søren Kragh Andersen probeert vervolgens in een afdaling voorsprong te nemen en dwingt Evenepoel om hem te volgen. Dat lukte niet helemaal, want de Belg mist voor de neus van Mike een bocht. Hierdoor ontstaat er een kopgroep met Andersen, Pedersen en Mike. Nog 24 kilometer zijn er dan nog te rijden. Steimle en Mørkøv (en natuurlijk Evenepoel) slaagden er in om het gaatje te dichten naar de drie koplopers, waardoor we met een kopgroep van vijftien man begonnen aan de vier lokale rondes in Velje.

Sterkste man in koers soleert naar zege
Op zeventien kilometer van de meet versnelt Evenepoel opnieuw. Niemand kan volgen, maar er ontstaat wel een achtervolgende groep met Van der Sanden, Charmig, Van der Lijke en Pedersen. Mike ziet het gevaar en spring er naar toe. Een juiste zet, want deze zes renners doen prima zaken voor het klassement. Evenepoel wint met 1,5 minuut voorsprong en wordt de nieuwe leider. Mike moet nog flink aanklampen en wordt vierde achter van der Sande en van der Lijke. Hij klimt naar een vijfde plaats in het klassement.

Aanvalspoging kostte veel kracht
Mike: "We wisten wel dat het een lastige finale zou worden, met veel aanvallen. We wilden daarom attent koersen, maar de finale begon heel vroeg. We zaten maar met een paar man mee. Samen met Rick (Pluimers, red.) bleven we over. We hebben elkaar goed afgewisseld met de aanvallen en ik kwam in de goede groep terecht. We bleven met z'n drieën vooraan over. Deceuninck reed op dat moment achter de feiten aan, maar ze reden het gat dicht. Die fase kostte mee toch veel krachten. Toen Evenepoel ging, moest ik me even herzetten en toen was de vogel gevlogen, zoals ze dat dan zeggen. Toen was het vooral proberen het maximale eruit te halen. De aanvalspoging had veel kracht gekost, dus het was flink aanklampen op beklimmingen. Met uiteindelijk een aardig resultaat, waar ik op wat meer had gehoopt. Op naar morgen om een goede sprint te rijden en dan nog zaterdag te knallen in de tijdrit."