1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6

De laatste Europese klassieker van het jaar ligt Mike wel. Opnieuw liet hij zich zien in Parijs-Tours. Hij viel op zo'n 35 kilometer van het einde aan. Deze poging strandde, maar hij zat wel mee in de slotfase met de eerste groep achter de drie koplopers. Hij sprintte zo naar een negende plaats. Dat was op zeven seconden van de winnaar, Matteo Trentin. De rappe Italiaan van Quick-step was na 234 kilometer koers de beste van een kopgroep van drie. Hij hield Mikes ploegmaat Søren Kragh Andersen achter zich. Niki Terpstra werd derde.

Traditionele vlucht
Een vijftal kleurde de dag met een gebruikelijke vroege vlucht. Roompot-renner Brian van Goethem zat er weer eens bij. Hij had gezelschap van Lawrence Naesen, Michael Goolaerts, Romain Combaud en Stéphane Poulhies. Het vijftal kreeg niet meer dan vier minuten voorsprong. In de stromende regen haalde het peloton onder leiding van Quick-step, Lotto-Soudal en LottoNL-Jumbo de kopgroep langzaamaan terug. Na enkele heuveltjes bleven Van Goethem en Naesen over aan kop. Vanuit het peloton probeerde Mike (met nog 34 kilometer te gaan) de oversteek te maken, maar hij bleef tussen beide groepen in zwemmen en liet zich 7 kilometer later weer terug zakken.

Mike: "Ik had wel wat korter kunnen eindigen"
"We hadden afgesproken om wat aanvallen te plaatsen vanaf de Côte de Crochu. Maar die kwamen er niet. Daarom heb ik mijn poging gestaakt en heb gewacht op de groep. Op zo'n tien kilometer voor de streep zat ik te ver bij het eerste klimmetje. Op het tweede heuveltje kon ik nog net overspringen naar de groep, die uiteindelijk om de vierde plaats zou sprinten. En ja, we hadden met Søren hadden we iemand van voren. De sprint ging niet helemaal goed. Ik zat wat ingesloten anders had ik nog wel wat korter kunnen eindigen, denk ik. Maar goed, al met al niet slecht."

Trentin neemt het initiatief en wint
Op de Côte de Beau-Soleil demarreerde Matteo Trentin als eerste. De Italiaan kreeg op zo'n 9,5 kilometer van de meet vijf man mee, onder wie Søren Kragh Andersen. Vier kilometer later bleven de Italiaan en de Deen alleen over. Voorbij de top van de Côte l'Epan sloot Terpstra nog aan en de drie zouden sprinten voor de zege. Terpstra hield het tempo hoog en zette zijn Quick-step ploeggenoot in een ideale positie af voor de sprint.