Na een maand van geen koersen, kon ik direct weer aan de bak met 3 wedstrijden in 1 week. Op 2e Kerstdag was er de cross van Heusden-Zolder. De ronde was niet al te lastig en dus bleef er tot half weg een grote groep samen, waar ik ook deel van uitmaakte.
Toen Mathieu van der Poel versnelde kon niemand mee en toen vervolgens Wout van Aert in de tegenaanval ging mee, was ik de enige die kon volgen. Het tempo lag eigenlijk iets te hoog en anderhalve ronde voor het einde moest ik loslaten. De voorsprong op de achtervolgende groep was gelukkig groot genoeg om toch al direct het podium op te mogen.
Een paar dagen later was er de volgende Superprestige manche in Diegem. Ik startte goed, maar viel in de 2e ronde wat terug naar achter. Ik probeerde weer wat op te schuiven maar voelde al dat het tempo te hoog lag. Weer was het een grote groep die lang samenbleef, maar nu moest ik deze hele groep voor mij dulden. Ik eindigde uiteindelijk pas als 15e.
De eerste cross van het nieuwe jaar was in het Friese Surhuisterveen, waar we samen met de elite rijden. Toch was het ook nu weer zo dat ik goed startte en al snel wegreed van de rest. Ik besloot niet al te gek te doen, maar toch duurde het nog 3 ronden voordat Thijs van Amerongen en Lars van der Haar aansloten. Ik voelde dat vooral Lars wel sterker was en met nog 4 rondes te gaan reed hij weg. Iets later moest ik ook Thijs laten gaan, maar net als in Zolder was de voorsprong groot genoeg om naar een podiumplaats te rijden.
Zondag alweer de volgende wedstrijd, de Wereldbeker in Rome